Balustrady i poręcze – Biuletyn Revit 12/2015 – 01/2016
W bieżącym odcinku przyjrzymy się Poręczom – ich budowie i sposobom na kształtowanie ich wypełnień. Zapoznamy się również z nietypowym użyciem słupków narożnych. Zapraszamy!
Z CZEGO SKŁADA SIĘ RODZINA PORĘCZY?
Rodzina systemowa Poręczy to zespół kilku kategorii Rodzin. W jej skład wchodzą: profile poręczy, tralki oraz panele tralek. Pierwsza kategoria to profile 2D, które są przeciągane wzdłuż ścieżki poręczy. Oprócz standardowego zespołu poręczy, w którym określamy położenie profilu względem osi poręczy (odsunięcie na boki oraz góra/dół), występują jeszcze: Typ poręczy górnej oraz Typ poręczy bocznej. Każdy z nich jest osobną Rodziną, którą najlepiej edytować przy użyciu Przeglądarki Projektu. Rodziny tralek oraz paneli zawierają geometrię 3D i rozstawiane są według ustalonego wzoru odległości oraz odsunięć od poziomu górnego. Podpory poręczy mogą zostać dodane jako geometria do słupków typowych albo jako opcja w Rodzinie Poręczy bocznej.
JAK ZBUDOWAĆ WŁASNY PANEL?
Na początku musimy ustalić, jaki panel chcemy zbudować. Wzór, użyty materiał, poziom szczegółowości – to wszystko ma wpływ na sposób kształtowania panelu wypełniającego przestrzeń między słupkami. W omawianym przykładzie możemy użyć dwóch sposobów: stworzyć panel jako profil poręczy i przypisać mu odpowiedni materiał lub zbudować panel od początku w edytorze Rodzin.
Jeżeli zdecydujemy się na sposób 1, profil, którego użyjemy powinien być zamknięty i dodany do Konstrukcji Poręczy. Dla typowego obszaru wypełnienia najlepiej będzie użyć profilu prostokątnego. Dobrze jest pamiętać o zmianie funkcji profilu na Poręcz. Dopiero wtedy Revit użyje tego profilu w budowie poręczy. Jeżeli chcemy zadać w panelu wzór siatki lub podział liniowy możemy mu przypisać materiał korzystający ze wzoru wypełnienia. Tworzymy nowy wzór powierzchni jako wzór modelu. W edytorze ustalamy wymagany wzór importując plik .pat albo samodzielnie, tworząc podziały w edytorze. Parametr przezroczystości ustawiamy na 100% – dzięki temu wzór będzie wyświetlać tylko linie. Zaletą tej metody jest mała waga pliku i zapewnienie szybkiego działania oraz wyświetlania modelu. Zwróćmy uwagę, że utworzone w ten sposób podziały nie rzucają cienia. Ta technika jest zalecana w modelach o niskim poziomie szczegółowości lub wszędzie tam, gdzie poziom uszczegółowienia będzie zbyt wysoki, aby przedstawiać każdy panel jako geometrię 3D.
Co jednak, gdy potrzebujemy modelu w pełni trójwymiarowego i nasza balustrada musi być całkowicie zamodelowana w 3D? W takim wypadku pozostaje wybrać sposób 2 i utworzyć panel jako osobną Rodzinę rozpoczynając z szablonu Panelu tralki. Jest on bardzo podobny do szablonu Tralki, z tą jednak różnicą, że używany w nim parametr steruje kątem nachylenia całego panelu, a nie kątem cięcia z góry i z dołu, tak jak w przypadku Tralki. Nasze działanie zaczynamy od narysowania Linii odniesień, które „klejąc” się do siebie zbudują siatkę wiązań odpowiadającą na zmiany geometrii. Elementem nadrzędnym dla Linii odniesienia może być Płaszczyzna odniesienia. W szablonie panelu występują płaszczyzny „górny kąt cięcia” i „dolny kąt cięcia” – mogą posłużyć za osnowę dla tworzonej przez nas siatki wiązań.
Linie odniesienia mogą posłużyć również jako ścieżki do przeciągnięcia po nich profili i stworzenia modelu prętów panelu. Po wybraniu „Utwórz>Wyciągnięcie po ścieżce” wskaż Linię odniesienia. Przy zmianie parametrów panelu (Kąt nachylenia, Szerokość i Wysokość tralki) linie będą się wydłużać i skracać zmieniając długość prętów.
Po utworzeniu panelu należy zastosować go w Rodzinie Poręczy. Konfiguracja zilustrowana jest na rysunkach 01 i 02.
SŁUPKI NAROŻNE – RAZEM CZY OSOBNO?
Zespół poręczy, jak wcześniej wspomniano, pozwala używać słupków narożnych, które automatycznie pojawią się po narysowaniu ścieżki. Czy jednak sensowne jest ich stosowanie w każdym typie balustrady? Odpowiedź: Nie zawsze. Poręcz, która zagina się najczęściej pod kątem 90° może korzystać z tej opcji. Znajdzie zastosowanie przy słupkach o przekroju symetrycznym (np. okrągłych lub kwadratowych). Wtedy niezależnie od kąta, pod którym łączą się ze sobą panele narożne słupek będzie osadzony poprawnie. W omawianym przykładzie słupki narożne to dwa płaskowniki, zespawane ze sobą pod kątem zależnym od przebiegu balustrady. W tym przypadku będzie trudno uzyskać kształt słupka zgodny z jej ścieżką. W takiej lub innych podobnych sytuacjach, możemy zastosować słupki jako osobne Rodziny nie wchodzące w skład zespołu poręczy. Do rodziny Tralki warto dodać parametry sterujące położeniem płaskowników i stworzyć zależności, dzięki którym słupek będzie miał zmienny kąt rozwarcia. Taka Rodzina pomoże określić przebieg balustrady dokładnie i zgodnie z naszym założeniem projektowym, a ścieżkę Poręczy dopasujemy do rozstawu i położenia słupków narożnych, co samo w sobie jest zgodne z często stosowanymi technikami wykonywania takich balustrad i ogrodzeń.
CZY TYLKO BALUSTRADY?
Jak bardzo często na platformie Revit, tak i tym razem, społeczność użytkowników podaje wiele różnych nietypowych pomysłów zastosowania narzędzia „Poręcz”. Oprócz ogrodzeń i balustrad bardzo często można spotkać zadaszenia, systemy półek, odbojnic, barierek drogowych, podkładów i torów kolejowych. Poręcze mogą służyć również do rozmieszczenia elementów w szyku po ścieżce. Najważniejsze to znaleźć powtarzający się wzór i odtworzyć jego elementy składowe niezależnie od tego czy będą to wsporniki pod półki czy latarnie.
Tym samym dotarliśmy do końca Biuletynu. Na przełomie starego i nowego roku życzymy zarówno niezapomnianego czasu świątecznego jak i fantastycznego Nowego Roku.